Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the breadcrumb-navxt domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/html/wp-includes/functions.php on line 6114 Uncategorized « ZB Bibliotheek van Zeeland

Archief van categorie ‘Uncategorized’

De VoorleesExpress dendert door

maandag, 7 april 2014

Bibliotheek Vlissingen is in oktober 2013 gestart met het project VoorleesExpress Walcheren. Eind 2013 heeft de Zeeuwse Bibliotheek zich bij dit project aangesloten. U las een groot artikel in de PZC, de Vlissingse Bode en ook via het weblog van Bibliotheek Vlissingen houden we u op de hoogte. We zijn bijna bij het einde van de eerste voorleesronde. Projectleider Njonkie Pattinama kijkt terug op het project tot nu toe en blikt vooruit:

Njonkie: “We zijn gestart met 20 gezinnen en 20 voorlezers. In de loop van het traject zijn er 4 gezinnen en 4 voorlezers gestopt. Niet omdat ze het niet naar hun zin hadden, of niet leuk vonden. Dat kwam meer door een gebrek aan tijd.

Welke dingen hebben we meegemaakt de afgelopen tijd? We merkten dat het voorlezen bij gezinnen veel geduld vereist van de voorlezers. Over het algemeen bleek dat de acceptatie en gewenning van het kind aan de voorlezer (en omgekeerd; van de voorlezer aan een gezin uit een andere cultuur) geen vanzelfsprekende zaak is!
Njonkie-170x300
Andere culturen
Zo word je als voorlezer geconfronteerd met andere vormen van gastvrijheid:

  • Zoals de zoete inval van verschillende familieleden. Die familieleden bleken uiteindelijk stiekem nieuwsgierig te zijn naar wat die voorlezer nu bij hun familielid aan het doen was. Voorlezen dus.
  • Bij andere culturen krijg je bij elke voorleessessie thee met allerlei zoetigheden aangeboden. Lastig voor de lijn!
  • Of het voorleeskind dat ronduit tegen de voorlezer zegt dat zij maar naar huis moet gaan, omdat hij geen zin had in het voorleesuurtje.

Soms veroorzaakt communicatie problemen: voorlezers kwamen wel eens voor een gesloten deur te staan. Of tijdens de voorleessessie ging de vader even weg, maar sloot wel alle deuren en bleef dan langer weg dan het afgesproken voorleesuurtje. Afspraaktijden worden soms heel flexibel gehanteerd.

Vooruitgang
Dit soort dingen kwamen vooral voor aan het begin van het project. De voorlezers sturen mij dan mailtjes met de vraag hoe zij hiermee om moeten gaan of hoe zij dit het beste konden aanpakken. Meestal was mijn advies: geduld en volhouden. En gelukkig wierp dit ook inderdaad zijn vruchten af! Na 5 tot 8 voorleessessies was de situatie van acceptatie en gewenning van beide kanten stukken verbeterd. Met hartverwarmende toenadering en omgang van het voorleeskind met de voorleesjuf, maar ook de acceptatie door het gezin.

Ervaringen
Een school in De Combinatie schrijft het volgende over het project VoorleesExpress Walcheren: “Wij merken dat onze leerlingen het erg leuk vinden. Ouders en oudere broers en zussen luisteren ook vaak mee, waardoor ook zij weer nieuwe woordjes leren. Helena uit groep 2 is dol op haar juf Kim, die iedere week komt voorlezen. Elif en haar moeder zijn ook te spreken over het project. De juf is heel goed en legt moeilijke dingen uit of stelt vragen na afloop van het verhaal.

Herman-en-Edmilson
Herman (groep 8) en zijn broertje Edmilson hebben ook veel plezier beleefd aan de VoorleesExpress. Juf Simone nam soms leuke boeken mee voor Herman over voetbal of informatieve boekjes. Sommige leerkrachten merken vooruitgang. De luisterhouding van een aantal leerlingen, die meedoen aan het project, is sterk verbeterd en de kinderen zijn meer betrokken bij het voorlezen. De woordenschat is iets groter en er is meer taalbegrip.” Dit soort berichten zijn enorm stimulerend, daar doen we het voor!
Herman-en-Edmilson-300x225

Toekomst
Er moet nog 5 à 6 keer worden voorgelezen bij de 16 gezinnen in Vlissingen en dan sluiten we de eerste voorleesronde af. Maar we zijn nu al keihard bezig met de volgende voorleesrondes. Voor de 2e, 3e en 4e rondes hebben wij gesprekken gevoerd met studenten van University College Roosevelt in Middelburg en de Zeeuwse Bibliotheek om de methode VoorleesExpress ook te introduceren in Middelburg.
Ondertussen is de tweede ronde al van start gegaan, met een training interactief voorlezen op 11 maart met de medewerking van pedagogiek docent Paulien Honkoop, die een presentatie hield over o.a. omgaan met bijzondere situaties en omgaan met vreemde culturen.

Logo-VoorleesExpress-kleur

Nieuwe voorlezers en voorleesgezinnen gezocht
Begin maart zijn we gestart met drie families in Middelburg en vier nieuwe families in Vlissingen. Maar we gaan zeker niet relaxed achterover leunen, we treffen nu al voorbereidingen voor de start van de nieuwe ronde begin september 2014 . We zijn op zoek naar nieuwe voorlezers en voorleesgezinnen in Middelburg en Vlissingen voor deze ronde.
We gaan er weer vol tegenaan!

Heeft u vragen over de VoorleesExpress of wilt u zich aanmelden? Mail naar mij, npa@spui.nl of bel 0118 422100 / 06-55737571.

*Dit artikel is op 27 maart 2014 gepubliceerd op BiebBlog VLISSINGEN.

BAZAR-project feestelijk afgesloten

dinsdag, 8 juni 2010

Ontmoeting met schrijfster Corien Botman
Op maandag 7 juni is het project BAZAR feestelijk afgesloten. BAZAR is een leesbevorderingsprogramma voor het vmbo. Vier jaar lang werkten de Christelijke Scholengemeenschap Walcheren (locaties Bestevaêr en Toorop), het Scheldemond College, Bibliotheek Vlissingen en de Zeeuwse Bibliotheek samen in dit project.

Ongeveer driehonderd brugklasleerlingen kwamen naar de Zeeuwse Bibliotheek om deel te nemen aan allerlei activiteiten:

  1. een voorleeswedstrijd
  2. de film Stormbreaker
  3. een ontmoeting met schrijfster Corien Botman, bekend van de boeken Schaduwspits, Lijf mijn lief, Prinsenleven en Hou van mij
  4. storyboard schrijven met Raimond van Soest: cartoonist, illustrator en storyboardtekenaar
  5. raps maken met Virgil Piqué, voormalig lid van de Zeeuwse band ‘De Hobbyisten’.
  6. stiftgedichten schrijven met Judy Elfferich
  7. een workshop theater onder leiding van Remy van Keulen
  8. kaftje kijken met Alice Speckmann
  9. vliegende reporters, onder leiding van Edith Ramakers, lezersredacteur van de Provinciale Zeeuwse Courant.

Vliegende reporter aan het bloggen

De verslagen van de Vliegende Reporters zijn te lezen, te zien en te horen op bazarwalcheren.blogspot.com, het YouTubekanaal en de Flickrpagina van de Zeeuwse Bibliotheek. Het was een erg geslaagde middag.

Henk Kosters, jeugdafdeling

Zeeuwse geschiedenis op schrift

donderdag, 12 november 2009

BoreelBrieven en handschriften in de catalogus van de Zeeuwse bibliotheken

Een bijzondere collectie in de Zeeuwse Bibliotheek is de handschriftenverzameling. Dit is een verzameling van ruim 8000 geschreven documenten over Zeeuwse én niet-Zeeuwse onderwerpen. Het zijn bijvoorbeeld brieven, dagboeken, aantekenboekjes of schriften met verhalen of wetenschappelijke verhandelingen. De meeste manuscripten hebben iets met Zeeland te maken: de auteur is Zeeuws of het is een typisch Zeeuws onderwerp. De beschrijvingen van de handschriften worden in de komende twee jaar toegevoegd aan de catalogus van de Zeeuwse bibliotheken. De handschriften vallen in de catalogus op omdat ze een eigen icoontje hebben: de brieven worden aangegeven door ‘een envelopje’ en de andere handschriften door een gotische ‘a’. Intussen zijn er al 3000 beschrijvingen te vinden en elke week komen er tientallen bij.

Zeeuws Genootschap
De documenten zijn geschreven door bekende én onbekende Zeeuwen. Het merendeel van de auteurs was lid van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen. Dit Genootschap bestaat al sinds 1769. De leden correspondeerden met elkaar én met wetenschappers uit de hele wereld over allerlei onderwerpen zoals literatuur, geneeskunde, politiek en natuurkunde, maar ook over familiezaken. Zij schonken vaak oudere correspondenties of handschriften uit het familiearchief aan het genootschap. Deze manuscripten zijn nog steeds eigendom van het Zeeuws Genootschap.

Zeeuws Documentatiecentrum
plank_kluisSinds de oprichting van het Zeeuws Documentatiecentrum in 1961 is de handschriftenverzameling vooral aangevuld met dagboeken, plakboeken, poesiealbums en schriften met verhalen en gedichten over de oorlog, de ramp van 1953, het dorpsleven, herinneringen aan vroeger tijden of over familie en -gebeurtenissen. Door schenkingen groeit de verzameling nog elke dag.

Uniek
Alle handgeschreven documenten zijn uniek: er bestaat geen tweede van. Het is altijd weer spannend wanneer een nieuw handschrift wordt beschreven: wie is de auteur, van welke datum is de brief, aan wie of voor wie werd geschreven, waar gaat het over en welke extra informatie is te vinden? De oudste brief tot nu toe is een schrijven van de Middelburger Johan Boreel aan de Delftse geleerde Hugo de Groot, gedateerd op 6 mei 1608.

Off-line
RaadpleegruimteZolang nog niet alle documenten in de catalogus te vinden zijn, is het ook mogelijk een off-line bestand te raadplegen met de beschrijvingen van alle handschriften. Dat kan alleen tijdens de openingsuren van de Zeeuwse Bibliotheek. De originele documenten zijn, na het overleggen van een identificatiebewijs, direct aan te vragen en in te zien in de speciaal ingerichte raadpleegruimte.

Liesbeth van der Geest,
Zeeuws Documentatiecentrum/Zeeuwse Bibliotheek.

Is er nog leven na de STCN?

dinsdag, 14 juli 2009

 Het moet zelfs even het landelijke nieuws gehaald hebben: STCN-PROJECT AFGESLOTEN. Een heus bibliotheekproject in de vaderlandse schijnwerpers, wie had daarop gerekend?

STCN is een afkorting van wat in onze moerstaal heet: ‘Short Title Catalogue Netherlands’.

Logo STCN

Logo STCN

Bijna dertig jaar lang is gewerkt aan een Nederlandse nationale bibliografie vanaf de 15e eeuw tot het jaar 1800, dus de periode die ‘de Brinkman’ maar in zeer beperkte mate dekt. Het bureau van de STCN vond huisvesting in de Koninklijke Bibliotheek (KB). De resultaten zijn te vinden in een aparte database, geleverd door OCLC, internationaal leverancier van bibliotheeksystemen.

Maar nu zijn dan alle Nederlandse drukken uit die periode in alle Nederlandse universiteitsbibliotheken en een aantal andere toonaangevende bibliotheken in kaart gebracht. Waaronder, op het laatste nippertje, de Zeeuwse Bibliotheek. In beginsel zijn niet alleen alle Nederlandse zetsels geïnventariseerd, maar staan er bovendien de vindplaatsen van alle bekende exemplaren bij vermeld.

Alle? Dat is te zeggen … Jarenlang zat Middelburg in de wachtkamer om behandeld te worden. Toen werd in 2007 plotseling aangekondigd, dat STCN binnen twee jaar afgerond zou worden. Het is ons dus niet meer gelukt om ons hele Nederlandse bezit tijdig in die database te krijgen. Dank zij medewerking van projectleider Jan Bos, hebben we nog enkele onderdelen van de collectie kunnen aanbieden. Dat is alleen van oorsprong Zeeuws materiaal, dus boeken, pamfletten en gelegenheidsgedichten uit het toenmalige gewest Zeeland. Aan overheidsdrukwerk zijn we niet toegekomen. Oude boeken uit andere delen van Nederland die in onze kluis aanwezig zijn, staan dus ook niet in de database van de STCN vermeld.

Wat is nu het verschil tussen de STCN en de Nederlandse Centrale Catalogus (NCC), die het publiek vooral als ‘Picarta’ kent? De naam zegt het al: ‘short titles’ zijn verkorte titels. De titelbeschrijvingen zijn dus niet compleet. Dat blijkt bijvoorbeeld bij gelegenheidsgedichten: vele daarvan zijn feestbundels bij trouwerijen. De namen van de echtelieden komen pas verderop in de titel voor. Bij STCN betekent dat dikwijls, dat die namen helemaal wegvallen. Terwijl eventuele nazaten nu juist daarin geïnteresseerd zijn. Bij herdrukken van boeken staat in de STCN niet van wanneer de eerste druk was, en bij vertalingen staat niet wat de titel en de eerst bekende uitgave in de grondtekst was.

STCN is eigenlijk een drukkerscatalogus. Je zoekt tevergeefs naar het aantal pagina’s, want dat is niet wezenlijk. Het gaat om het zetsel. Er kunnen meerdere oplagen van dezelfde titel zijn. Het drukwerk wordt onderscheiden door een ingewikkelde collatieformule waarbij het aantal katernen geteld wordt, en een zogenaamde vingerafdruk die aangeeft hoe het katern zich van andere zetsels onderscheidt. Voor specialisten een onbetaalbaar hulpmiddel, maar voor gewone gebruikers een onoverkomelijke barrière.

Er is wel sprake van om de STCN samen te voegen met de nationale catalogus Picarta. Immers, overal is sprake van verdubbeling: vrijwel iedere Nederlandse titel komt in beide bestanden voor. Alleen, Picarta maakt geen onderscheid naar verschillende zetsels bij dezelfde druk. In feite ging de STCN al buiten ‘zijn boekje’ door exemplaren toe te voegen. Een bibliografie hoort boeken namelijk onafhankelijk van hun vindplaats te beschrijven, en een catalogus vermeldt juist alleen boeken uit een bepaalde collectie. Om deze bibliografie nu op te laten gaan in Picarta, zou in feite iedere bibliotheek al haar exemplaren moeten toetsen aan de formulering in de STCN. Maar dat is een gigantisch werk, waarvoor vanzelfsprekend de tijd ontbreekt.

Is het nu uit met het project? De grote universiteitsbibliotheken zijn inderdaad klaar, maar neem bijvoorbeeld Middelburg, daar staat nog een hele hoop niet in. Dat ‘moet’ nog een keer. De KB blijft bereid ondersteuning te bieden, en ontbrekende drukwerken zelfs toe te voegen aan het bestand. Dat moet ook wel, want de markt van het oude boek is nog niet gesloten Ook grote bibliotheken schaffen nog steeds nieuwe oude boeken aan, en dan wel vooral graag bijzondere exemplaren. Voor de gebruiker verdient het aanbeveling om gewoon op Picarta te blijven zoeken. Dat bestand is gebaseerd op traditionele gegevens, en daardoor vlotter te hanteren voor de alledaagse gebruiker.

 Marinus Bierens

vakreferent & assistent conservator

Zeeuwse canon in boekvorm gepubliceerd

donderdag, 9 juli 2009

Vrijdag 3 juli verscheen Geschiedenis van ons Zeeland. De canon van ons Zeeuws verleden van de hand van Johan Francke en Jan J.B. Kuipers. De Provincie Zeeland verschafte alle (basis)scholen één exemplaar van dit boek. TV-Walcheren maakte er een item van haar journaaluitzending.

Een Wiki voor Standplaats Zeeland

donderdag, 7 mei 2009

logo-def-standplaatsVan 15 juni t/m 18 juni 2009 vindt een nieuwe editie van Standplaats Zeeland plaats, een jaarlijks terugkerend programma, dat georganiseerd wordt door de Zeeuwse Bibliotheek, waarbij (internationale) deskundigen van naam een week in Zeeland worden uitgenodigd.

Dit keer is Alexander Rinnooy Kan, voorzitter van de Sociaal Economische Raad, bij Standplaats Zeeland te gast. Binnenkort wordt het volledige programma van zijn bezoek bekend gemaakt. Een van de programmaonderdelen is een jongerencollege, dat op donderdag 18 juni wordt gehouden. Hieraan zullen 4 Zeeuwse middelbare scholen deelnemen: Het Calvijn College, het Ostrea Lyceum, Christelijke Scholengemeenschap Walcheren en Stedelijke Scholengemeenschap Nehalennia.

Iedere school werkt een thema uit, dat relevant is voor de Zeeuwse Economie. Per thema zullen de scholieren een korte presentatie houden tijdens het jongerencollege.
De thema’s zijn:

  • Recreatie en Horeca,
  • Zorg en Wellness
  • Havenontwikkeling
  • Hoger onderwijs in Zeeland

Om de scholieren op weg te helpen heeft de Zeeuwse Bibliotheek een informatieve  Wiki “Standplaats Zeeland” samengesteld. Deze Wiki bevat voor ieder thema een uitgebreid aantal bronvermeldingen en tevens informatie over Alexander Rinnooy Kan.  

Iedere school gaat een weblog opzetten, waarin de komende weken verslag wordt gedaan van de uitwerking van hun thema. De vakreferenten van de Zeeuwse Bibliotheek zullen deze weblogs volgen en hierop reageren, waarbij ook de Wiki steeds aangepast zal worden.

Ook de weblogs van de scholen zullen voor iedereen bereikbaar zijn, onder ander via links op de Wiki “Standplaats Zeeland” .

Rokjesdag

donderdag, 23 april 2009

Martin Bril:  inspiratiebron voor veel bloggers

Dit is een zonovergoten maar trieste dag voor Brilminnend Nederland. Gisteren overleed de bedenker van “de oppervlakte is diep genoeg” op 49-jarige leeftijd in zijn woonplaats Amsterdam, deze week nog bekroond met de VPRO Bob den Uyl-prijs voor zijn boek “ de kleine keizer”.

images2

Wie van Frankrijk houdt, kan niet om hem heen: Napoleon Bonaparte. Al ruim honderdtachtig jaar dood, en toch is hij nog overal. Martin Bril maakte vier jaar geleden kennis met Napoleon toen hij Corsica bezocht. Daarna las hij een paar boeken over de Franse keizer en ineens was hij Napoleon-gek. Zoals altijd als hij zijn verbeel-ding wil voeding, ging Bril vervol-gens op pad. Hij bezocht slag-velden, archieven, monumenten en musea, in Frankrijk, Oostenrijk, Tsjechië, België en Nederland. De kleine keizer vertelt niet alleen het verhaal van Napoleon, maar ook het verhaal van een passie.

De plek rechtsboven in het tweede katern van de Volkskrant was jarenlang het domein van de enige man die met behoud van fatsoen kon berichten over rokjesdag: die ene dag in het voorjaar dat alle vrouwen als bij toverslag met rok en blote benen over straat gaan”.

Met graagte schilderde hij de toestand in de wereld voorbij Amersfoort, een universum van de Wibra, C&A en Peek en Cloppenburg. Sudderlapjes en eenmaal per jaar naar Lebbis & Jansen of Youp van ’t Hek. “Er zit natuurlijk een element van treurigheid in, maar it breaks my heart” zei hij eens in een interview.

Het Parool vroeg hem aanvankelijk voor een dagelijkse column op pagina 3 rechts bovenaan – de plek van illustere voorgangers Carmiggelt en Ischa Meijer. Hij heeft nooit veel voor hen gevoeld. Carmiggelts Kronkels vond hij ‘te melancholiek, te veel ellende in cafés en mannen met rode neuzen. Jenevertragiek.’ En Meijer? ‘Nooit veel mee op gehad. Ik vond die Dikke Man te veel op ideetjes leunen, en te weinig op emotie.’

Zware literatuur was evenmin aan hem besteed. Te gewichtig. Melville, Conrad, Thomas Bernhard: hij las ze, en ‘vond er geen moer aan’. Bril hield van ‘literatuur waarin meer werd weggelaten dan er wordt gezegd’. De oppervlakte was hem diep genoeg, zei hij zelf bij zijn aantreden als Volkskrant-columnist. Die oppervlakte is namelijk niet oppervlakkig, je kunt er een hoop aan aflezen, vond hij.

Zijn inspiratie vond hij in Amerikaanse schrijvers: Joseph Mitchell, A.J. Liebling, Truman Capote, maar vooral E.B. White. Met zijn overstap naar de Volkskrant verruimde hij zijn blikveld van de grachtengordel naar de rest van het land. Waar hij ook was, het procedé bleef gelijk: Bril zocht de kleine, maar typerende zijdelingse observaties, koppelde ze vaak aan een persoonlijke bespiegeling. Zijn schrijfstijl werd steeds soberder. Minder is meer: bijvoeglijke naamwoorden werden zo veel mogelijk vermeden; korte, simpele zinnetjes moesten het werk doen.

De laatste jaren werd hij gedreven door een aanzwellende werklust. Zijn productie werd gigantisch: naast zijn dagelijkse column op de Voorkant stond hij wekelijks nog in het zaterdagmagazine, in Vrij Nederland schreef hij het wekelijkse feuilleton Evelien, dat later succesvol werd verfilmd voor Net 5; hij werkte voor de tijdschriften Schipholland en Noorderbreedte en in menig glossy verschenen al dan niet erotische verhalen van hem. Veel van zijn stukjes en verhalen verschenen later in bundels. Op tv was hij af en toe sidekick in De wereld draait door, onderwijl trok hij met Ronald Giphart en Bart Chabot langs theaters in het hele land.

Gelezen werd hij, gewaardeerd ook. In navolging van Het Parool, die het ooit rond Simon Carmiggelt deed, organiseerde de Volkskrant in 2006 een Bril-imitatiewedstrijd. Er kwamen meer dan vijftienhonderd reacties binnen. Het tekende niet alleen zijn populariteit, het legde ook haarfijn bloot dat zijn ogenschijnlijk simpele stijl onnavolgbaar is en vol zit met valkuilen, zodra de pen niet in handen is van de vakman. Zoals hij zelf het geheim achter zijn stukjes eens samenvatte: ‘Geen particuliere prietpraat, geen grachtengordelruzies.’

Hij was nog maar net werkzaam voor de Volkskrant, of darmkanker sloeg toe. Hij durfde en wilde niet verzaken, en was maar kort uit beeld. Hij leek genezen, in interviews sprak hij haast met onverschilligheid over het drama. ‘Het is een van die dingen die kunnen gebeuren. Shit happens, zeg ik altijd.’ De dood boezemde hem geen angst in, zei hij. Eind juni 2008 sloeg het noodlot toe. Wat eerst op rsi leek, bleek slokdarmkanker. ‘Ik ben er nog, maar medisch gezien is de situatie tamelijk beroerd’, schreef hij de collega’s na de diagnose. ‘Technisch gesproken ben ik ongeneeslijk ziek. Wanneer die ongeneeslijkheid overgaat in de dood (mijn enige genezing) is evenwel niet bekend.’

En: ‘Ik heb nog nooit voor hetere vuren gestaan, maar vuur trekt mij aan (nog altijd fiets ik als een dolle achter de brandweer aan als die door de straat davert, het zal mijn journalistieke instinct zijn, waar zie je dat nog), dus spannend is het ook.’

Afgelopen maanden schreef hij steeds openlijker over zijn ziekte, waardig, zonder larmoyant te worden. De vakman toonde zijn meesterschap. Hij eindigde op een felbegeerde plek, waar ooit Stoker en CaMu hem waren voorgegaan en bloggers als ik alleen van dromen: op de voorpagina.

(bewerkt uit de Volkskrant:  Jean-Pierre Geelen   bril1
gepubliceerd op 22 april 2009)

Op de begane grond in de Zeeuwse Bibliotheek is een boekentafel ingericht met het (zo compleet mogelijke) oeuvre van Martin Bril.

Waar bemoeit Europa zich mee?

dinsdag, 21 april 2009

Persartikel

democratie in actie

Informatie over de Europese Unie: u vindt het al sinds jaar en dag op de eerste verdieping van de Zeeuwse Bibliotheek in Middelburg op het Infoplein. Al vanaf 1996 is de Zeeuwse Bibliotheek actief in het Europees Netwerk. Eerst als Info Point Europa, de laatste jaren beter bekend onder de naam Europe Direct.

Europese Unie
Waarom eigenlijk? is waarschijnlijk de meest voor de handliggende vraag. Waar bemoeit Europa zich mee? De informatiecentra zijn in het leven groepen om de informatiekloof tussen Europese burger en Unie te overbruggen. Onbekend maakt onbemind, zo redeneerde men begin jaren negentig, vandaar de opzet van een informatienetwerk. Een toegangspoort dus tot het hart van het Europees systeem.

Om bovenstaande kloof te dichten treft men in het Europe Direct Informatiepunt allerhande brochures en folders aan die gratis zijn mee te nemen, verder is er een uitgebreide uitleenbare collectie boeken, rapporten en verslagen. Daarnaast organiseert Europe Direct lezingen, debatten, thema-avonden, schoolbezoeken en tentoonstellingen. U kunt er tevens terecht voor een antwoord op uw vraag rondom het thema Europa en tot slot biedt het internet een schat aan informatie over Europa: van vakantie tot werken, van voedselveiligheid tot wetgeving.www.europedirect.nl

Informatiecentra
Niet alleen in Nederland zijn deze infodesks te vinden. In alle lidstaten van de Europese Unie zijn dergelijke informatiecentra actief (soms in bibliotheken, maar veel vaker nog in Kamers van koophandel, Universiteiten of Gemeentekantoren) om de informatiekloof tussen Unie en burger te overbruggen. In totaal bestaat er een netwerk van ruim 300 relays. Inmiddels is een groot gedeelte daarvan in het voormalige Oost-Europa gevestigd.

Verkiezingen.
Op 4 juni 2009 kiest Nederland voor een nieuw Europees Parlement. Informatie rondom deze verkiezingen is te vinden op het Infoplein, bovendien worden er extra activiteiten georganiseerd.

Naast het stembureau dat die dag op de begane grond van de Zeeuwse Bibliotheek is gevestigd, is de rondreizende tentoonstelling “Grote Voorwerpen” te zien. Deze expositie bestaat uit een vijftal metershoge voorwerpen die elk een aspect van de Europese Unie verwoorden. Te zien van 28 mei tot en met 4 juni. Op 28 mei is er een lezing in de aula door voormalig commissaris van de Koningin van Zeeland, dhr. W. van Gelder , aanvang 20.00 uur, kosten 2,50 euro waarin hij met het oog op de verkiezingen zijn (Zeeuws) licht zal laten schijnen over de importantie van Europa binnen Zeeland, dit alles onder de noemer, u raadt het waarschijnlijk al: Waar bemoeit Europa zich mee?

Darwin in Zeeland

vrijdag, 3 april 2009
Darwin

Charles Darwin (1809-1882)

 

Inmiddels is het Darwin-jaar goed van start gegaan. In alle media wordt hieraan zeer frequent aandacht besteed: Op televisie prachtige documentaires en discussies, en hier bij de Zeeuwse Bibliotheek veel nieuwe, maar ook hernieuwde, boeken.

In 1860 verscheen de eerste editie van “Het Ontstaan der soorten”, de Nederlandse vertaling van het Darwin’s boek “The origin of species”, waarmee de evolutietheorie voor het eerst op de kaart werd gezet.

Maar met de jaren zijn de inzichten toegenomen, en dit heeft geleid tot een bijzondere bewerking van het originele boek door Steve Jones, hoogleraar in de Genetica. De titel van zijn boek luidt: “Als een walvis: Darwin voor de 21ste eeuw”.
Het mooie van zijn boek is dat de opzet conform het originele werk van Darwin is, maar de inhoud is aangepast aan de huidige inzichten. Eigenlijk vang je zo 2 vliegen in 1 klap: Enerzijds volg je het spoor van Darwin’s oorspronkelijke verhaal, anderzijds ben je na lezing helemaal ‘bij de tijd’.

De evolutietheorie kent veel aanhangers, maar ook veel andersdenkenden. Bijvoorbeeld de creationisten, en de aanhangers van de “Intelligent Design”- theorie. Ook deze partijen laten nu regelmatig van zich horen. Zou deze verdeeldheid de reden zijn, dat, ondanks alle inspanningen van de media, het Darwin-jaar toch tamelijk lauw wordt ontvangen?

Dat maakt ook nieuwsgierig naar hoe Darwin’s ideeen destijds in Zeeland werden ontvangen. De Krantenbankzeeland biedt daarbij uitkomst. Met name de Zierikzeesche Courant en Zierikzeesche Nieuwsbode leveren bij zoeken op ‘Darwin’ een behoorlijk aantal hits op.

In een aantal artikelen wordt serieus op de theorie ingegaan:
Op 25/10/1871 in de Zierikzeesche Courant een artikel over Darwin’s boek, waarin wordt gesteld: “Het is noodig dat ieder die de tegenwoordig de hoogte der wetenschap wil meeten, dit werk kenne”.
En op 29/4/1888 resp 6/5/1888 biedt deze krant een uitgebreide uiteenzetting in twee katernen over Darwin’s evolutietheorie.

Naast serieuze berichtgeving ook ludiekere stukjes over hoe mensen met deze nieuwe theorie om gingen, en er ook creatief gebruik van wisten te maken. Darwins theorie bleek bijvoorbeeld nuttig bruikbaar in argumenten tegen zowel werkgever als wetsdienaar:
De Zierikzeesche Nieuwsbode van 20/1/1872 schrijft:

“is hij die het woord aap beleedigend gebruikt strafbaar? Die vraag werd behandeld voor de arr.-regtbank te Rotterdam. Zeker iemand aldaar had een dienaar van policie aap genoemd. De verdediger van den aangeklaagde beweerde, dat sedert de leer van Darwin en Vogt, waarbij aangenomen wordt dat de mensch van het apengeslacht is, zooveel aanhangers telt, het woord aap, tot een mensch gerigt, geen scheldwoord meer kan worden genoemd.”

En op 19/7/1888 bevat de rubriek “Gemengde Berigten” van de Nieuwsbode het volgende nieuwtje:

“Onder de kellners te Weenen heerscht groote ontevredenheid over de verpligting, die hun in vele hotels en café’s wordt opgelegd, om baard en knevel af te scheren. Een hunner heeft hierover eene brochure geschreven en na vele aanhalingen uit Darwin eindigt hij met de verklaring, dat deze laatste zijne afstamming van den mensch vermoedelijk heeft gegrondvest op het feit, dat heden ten dage zoovele kellners met “geschoren apengezichten” omloopen.”

Ten besluite: 

Tegenwoordig krijgen we foldertjes in de bus en tv-debatten voorgeschoteld, maar in de 19e eeuw werd een woordenstrijd vaak letterlijk uitgevochten, getuige de Zierikzeesche Courant dd. 21/7/1883:

 “Om een woordentwist over de theorieën van Darwin heeft de jonge graaf Andrassy te pest, geduellleerd met graaf Paul testetics. Andrassy ontving twee ernstige sabelhouwen”.

Binnenkort nog meer over Darwin!

Archief Charles Darwin online

maandag, 9 juni 2008

Enigszins aan de aandacht ontsnapt maar van groot belang is de aanwezigheid van het archief van Charles Darwin op Internet: The Complete Work of Charles Darwin Online met alle officiële publicaties bestaande uit boeken, artikelen en manuscripten. Full-text te raadplegen is het wereldberoemde On the Origen of Species.

Daarnaast heeft de Universiteit van Cambridge een groot aantal stukken (ca. 20.000) en afbeeldingen (ca. 90.000) beschikbaar gesteld uit het persoonlijk archief van Darwin.