Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the breadcrumb-navxt domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/html/wp-includes/functions.php on line 6114 boeken die je niet wilt lezen « ZB Bibliotheek van Zeeland

Berichten met tag ‘boeken die je niet wilt lezen’

Kinderboeken die je niet wilt lezen

donderdag, 3 september 2015

We zijn inmiddels alweer toe aan het vijfde deel over boeken die je liever niet zou lezen; ditmaal in zijn geheel gewijd aan het kinderboek. Om meer precies te zijn: aan het kinderboek waar volwassen schrijvers illustratieve of taalkundige ingrepen hebben gedaan die een nogal dubbele bodem hebben. Ergo; die een kind argeloos leest, maar waar de volwassene de (meestal seksistische) expliciete boodschap meteen in ziet. Ook zijn er schrijvers die het relativeringsniveau en de verstandelijke vermogens van de kinderen kennelijk iets te hoog inschatten door de kleuters levensgevaarlijke, educatief onverantwoorde experimentjes voor te schotelen. Een grote hoeveelheid missers wordt doorgaans geproduceerd door schrijvers en illustrators die niet de moeite nemen elkaars werk door te spreken. Een en ander is weer netjes categorisch voor u ingedeeld:

Teksten die in de volwassen wereld een heel andere betekenis hebben

Wie het in de VS over A big D… heeft, hoeft dat niet verder uit te leggen. Men noemt de laatste drie letters van het D-woord vaak niet eens, omdat de censuur in het land van de begrensde mogelijkheden dat nu eenmaal gebiedt. Het is dan ook obsceen om, zoals Margot Finke deed in haar serie met boeken over de avonturen van Horatio Humble hem The Big “D” te laten verslaan.

Big D

Kinderen hebben allerlei knuffels in bed. En ja, ook van een bever kun je een heel leuk knuffelbeestje maken. Maar als de bever het beste speelmaatje in bed wordt voor meisjes die niet kunnen slapen, ga ik toch een beetje aan andere soorten speelgoed denken.

beaver

Er is natuurlijk altijd verschil tussen de letterlijke en figuurlijke betekenis van woorden, maar in het volgende geval loert het misverstand wel heel erg om de hoek: als meneer Rogers ‘iets in haar mond legt’ waar ze heel stil van wordt, zodat meneer Rogers vergeet om boos te worden.

MrRogers

In de al vaker aangehaalde categorie: verkeerde titel bij het verkeerde plaatje, is daar het Roodkapje verhaal van William Steig, waarbij we in het grote enge bos een als Roodkapje verkleed varkentje door het bos zien slenteren en meneer Vos haar achter een boom opwacht in The Amazing Bone. De tekening op de omslag doet in combinatie met de titel van het boek toch echt verwachten dat die brave meneer Vos een heuse potloodventer is.

Amazing bone

In diezelfde categorie boeken treffen we een illustratie uit een Peter Pan verhaal met een onderschrift waarbij Pleasure Island het nieuwe Thailand lijkt voor pedofielen. Een vrijbuiter met een zak geld probeert in de kroeg jongetjes te ronselen om ze naar het eiland te ontvoeren.

Pleasure island

 

Educatief niet verantwoorde teksten over dieren

Kon bij de vorige boeken nog sprake zijn van dubbelzinnigheid, dat is bij de volgende categorie absoluut niet meer aan de orde. Hier is simpelweg sprake van educatief totaal onverantwoorde tekst, waarbij je mag hopen dat de kinderen die dit lezen het geleerde niet in de praktijk gaan brengen. Zo heb ik de rijmpjes van Moeder de Gans altijd nogal onschuldig gevonden, tot ik onderstaande tekst las. De kinderen van het lieveheersbeestje zitten opgesloten in hun huis dat in brand staat. Zij komen allemaal om in de vlammen…

mother Goose

Het afschieten van een kreupel paard om het vervolgens te verwerken als diervoeder en het weer aan de andere dieren te geven, is een cyclus van het huisdier die ons in de volwassen wereld wel bekend is, maar die we onze kinderen tot in de puberjaren liever besparen. Misschien is dit boek wel stiekem gesponsord door de National Rifle Association. Die moeten immers jong leden werven om over twintig jaar nog bestaansrecht te hebben.

dead horse

Om even bij de dieren te blijven, kan ik er ook het nut niet van inzien om kinderen te enthousiasmeren hun vinger in het achterste van hun huisdier te steken. Wie ooit zijn of haar kat wel eens per ongeluk op een verkeerde plaats heeft geaaid weet welke repercussies daar op staan. Het beestje is niet mals in het ogenblikkelijk uitdelen van straffen.

Sticking your finger

Ook het gebruik van drugs of toxische stoffen door dieren of mensen zou ik het liefst bij scheikunde in de examenklas van het voortgezet onderwijs behandelen. Daar dacht deze schrijver echter anders over, toen hij het aapje George eens flink uit de fles Ether liet snuiven om daar vervolgens de gevolgen erg illustratief van in beeld te brengen. Je zou hier ook bij zestienjarigen nog een sticker verwachten met ‘Don’t try this at home’, maar die ontbreekt toch echt.

Ether

 

Boekillustraties die een beetje te expliciet zijn

‘Achteraf is het de koe in de kont kijken’ vind ik een heel mooi Nederlands spreekwoord, dat ook zeker van toepassing is op de volgende illustratie uit een boek met uitvouwbare illustraties. Tegenwoordig zouden we dat een 3D-boek of een pop-up boek noemen. Dit soort boeken kunnen erg leerzaam zijn, maar als het om de anatomie van mens en dier gaat kun je ook te expliciet zijn. Zo is de mond van onderstaande koe nog leuk gevonden, maar om ditzelfde stukje karton voor de achterzijde van de koe te gebruiken, was dan weer een wat minder geslaagd idee dat nogal grotesk uitgevallen is.

cow's milk

Toegegeven, het is even zoeken op onderstaand plaatje, maar de blokkentoren met letters vormt een beetje vreemd woord voor een kinderboek. Tenzij je arts bent, zul je dit liever niet aan je kind uit gaan leggen. Sommigen denken misschien dat het gewoon toeval is dat die letterblokken zo staan, maar een kleine berekening leert dat het toeval dat het woord hepatitis hier staat, neerkomt op een kans van 1 op 1.112.214.746.

Hepatitus

De volgende is er eentje in de categorie ‘waarom had dat perspectief niet een beetje anders gekund?’ Nu begrijp ik dat men hier de anatomie van de ledematen van de mens met die van het paard wil vergelijken, maar had de houding en de plaats van het lichaam misschien iets gelukkiger gekozen kunnen worden? Gelukkig is het boek in het Frans verschenen.

AnatomiepaardAnatomiepaard2

Op het moment van schrijven draait de film Ted 2 in de bioscoop, en je zou denken dat het hier om een teddybeer met dezelfde subversieve geest gaat. Opnieuw hebben tekstschrijver en illustrator waarschijnlijk niet samen aan het boek gewerkt en heeft de drukker tekst en plaatjes pas bij elkaar gevoegd zonder er verder nog naar te kijken.

Teddybear

Datzelfde zou het geval kunnen zijn bij het volgende boekje over schildpadden. Nu zie ik niet dagelijks slapende schildpadden, maar dat die niet de houding aannemen die op het volgende plaatje wordt getoond, weet ik wel zeker.

Schildpaddenslapen

 

Poep en plas

Iedereen heeft het wel eens gedaan, al was het alleen maar om het natuurkundige proces van een gasbubbel onder water te zien: een wind laten in de badkuip. Dit je kroost van onder de zeven aanleren in een boek is wat minder subtiel.

farth in bath

Dat je met het laten van een flukse wind ook andere resultaten kunt bereiken, wordt in de volgende karate-instructie getoond. Nu weet ik niet wat deze karateka gegeten heeft, maar het lijkt er op dat deze zijn dojo in een loods naast het bedrijventerrein van Tianjin heeft gehad. Want om bakstenen te pletten met windkracht twaalf moet je toch meer dan een droog sneetje brood gegeten hebben.

Japanesefart

Misschien dat de illustrator van onderstaande tekening aan een tante dacht die je niet zo graag kust, maar als ik de tekening van een afstandje bekijk, zie ik er toch een ander lichaamsdeel in dan het hoofd van een gevreesde tante. Om het eufemistisch uit te drukken zou ik hier eerder iets anders dan een plakkerige zoen verwachten. Ook hier geldt weer dat een klein beetje verandering van perspectief wonderen had verricht met de tekening.

Mouth

 

Het liefdesleven van de leeuw en de poes

Tenslotte de groep van de katachtigen. Omdat sommige van deze dieren als metafoor dienen voor bepaalde menselijke lichaamsdelen is het altijd uitkijken als je tekst en illustratie bij elkaar brengt. Sowieso dient de schrijver kritisch naar zijn tekst te kijken, hetgeen in onderstaande gevallen wederom niet is gebeurd. The secret of being a good lover is…not knowing when to stop. De campagne ‘You can’t always get what you want, is in ieder geval duidelijk  aan de schrijver voorbijgegaan.

Good lover

In de Disney studio’s grossiert men er in om dieren het karakter en de motoriek van mensen mee te geven. Nu zijn fabels enigszins geloofwaardig zolang de dieren nog dierenmanieren houden. De twee liefkozende leeuwen op het Junglebook plaatje hieronder zijn die grens al lang gepasseerd. De illustrator had er net zo goed een bed onder kunnen tekenen.

Lioness

Ook niet zo handig is het om kinderen taal aan te leren, die volwassenen in een andere context gebruiken. Dat is vragen om vuilbekkerij. Of zoals de leeuw het op onderstaand plaatje verwoordt: “Suck it!

suck it lion

Nu u uitgebreid bent voorgelicht over hoe een kinderboek er niet uit moet zien, gaan we volgende keer weer verder bij de wetenschappelijke boektitels en omslagen waar niet zo goed over is nagedacht.

Johan Francke, Informatiespecialist

 

Boeken die je niet wilt lezen, maar wel nomineren

donderdag, 19 maart 2015

Toen ik deze blog begon dacht ik dat de koek na tweemaal herkauwen wel op was. Dat was verkeerd gedacht. Sindsdien bestookt internet mij met enige regelmaat met nieuwe titels. Ik vraag me af hoe een schrijver zijn publiek zo op het verkeerde been kan zetten. Ook ben ik erachter gekomen dat er inmiddels boeken verschijnen over vreemde boektitels.

In het boekenvak wordt een ontstellende hoeveelheid onzin geproduceerd. Zoveel zelfs, dat er al lang geleden een prijs aan is verbonden. Dat gebeurde op de Frankfurter Buchmesse in 1978, waar toen voor het eerst de The Bookseller / Diagram Prize voor vreemdste titel van het jaar werd vergeven aan Proceedings of the Second International Workshop on Nude Mice, een studie van de Universiteit van Tokyo naar laboratoriummuizen met een geremd immuunsysteem.

nude mice

Sindsdien wordt de prijs jaarlijks uitgereikt. De prijs is vernoemd naar de Diagram Group, een informatie- en grafisch bedrijf gevestigd in Londen, en The Bookseller, een Britse vakblad voor de uitgeverswereld. De winnaar werd aanvankelijk gekozen door een jury, maar sinds 2000 wordt de winnaar gekozen door een publieke stemming op de website van The Bookseller’s. Het gaat hier uiteraard alleen om Engelstalige titels.

house prostitution

Eerdere winnaars waren onder meer Barbara Sherman Heyls handzame huisgids voor het uitoefenen van het oudste beroep van de wereld The Madam as Entrepreneur. Career management in House Prostitution (1979) en Michael R. Young’s gids voor tanden trekken in de Gobi woestijn: Managing a Dental practice. The Genghis Khan Way (2010).

managing dental practice

Hoewel dit wetenschappelijk werk betreft waarbij je een zekere vrijheid van expressie bij de auteur ontwaart, verschijnen er ook volstrekt serieuze wetenschappelijke verslagen. Zo werd de mensheid al voor de negentiende keer verblijd met de uitgave van de Proceedings of the International Seaweed symposium. Hier afgebeeld het achttiende exemplaar.

seaweed

How to sharpen pencils

Een titel als How to sharpen pencils. A practical and theoretical treatise on the artisanal craft of pencil sharpening van David Rees verraadt een hoge mate van beroepsdeformatie, want ook dat is een kenmerk van de prijswinnaars van de Diagram. In haar bestaan heeft de Diagram slechts twee keer geen prijs uitgereikt omdat in 1987 geen der duizenden auteurs de grapjurk uit wilde hangen. Dat werd het jaar daarop meteen goedgemaakt met het wetenschappelijke werk Versailles, the view from Sweden van Elaine Dee en Guy Walton.

Versailles view from Sweden

Het handelt hier overigens om een tentoonstellingscatalogus. Ook 1991 kende geen prijswinnaar, maar dat werd het jaar daarop sterk rechtgezet met How to Avoid Huge Ships van John W. Trimmer. Dit boek werd al in een eerder blog genoemd, en ook Cooking with Poo van Saiyuud Diwong en The Big book of Lesbian Horse stories van Alisa Surkis en Monica Nolan zijn prijswinnaars van de Diagram die hier al eens eerder aan bod kwamen.

Darwins peepshow

Nature's nether regions

Het goede nieuws is dat er dit jaar een Nederlandse kandidaat meedingt naar de prijzen. We hebben het hier over de bioloog Menno Schilthuizen die in 2014 Darwins peepshow: wat geslachtsdelen onthullen over evolutie, biodiversiteit en onszelf schreef. Op zich al een ietwat obscure titel, maar de Engelse vertaler deed er nog een schepje bovenop: Nature’s nether regions: what the sex lives of bugs, birds and beasts tell us about evolution, biodiversity, and ourselves.

Where do camels belong

Ook het wetenschappelijke Where do Camels Belong? Over invasieve exotische soorten van de hand van bioloog Ken Thompson staat op de shortlist van zeven titels.

Diagram-Shortlist

Een andere kanshebber is het verslag van een tweedaags internationaal ingenieurscongres over betonnen vloeren gehouden in Shanghai in 2013: Advanced Pavement Research. Selected, Peer Reviewed Papers from the 3rd International Conference on Concrete Pavements Design, Construction, and Rehabilitation, December 2-3, 2013, Shanghai, China van redactie voorzien door Bo Tian. In het jaar  van de film Fifty shades of grey valt de competitie van The Madwoman in the Volvo: My Year of Raging Hormones van de hand van Tsing-Loh natuurlijk niet uit te vlakken. Dit werk, over de menopauze heeft nog andere concurrentie in de vorm van Divorcing a Real Witch: For Pagans and the People That Used to Love Them van Diana Rajchel, die hiermee heeft getracht een praktische gids te schrijven voor het beëindigen van relaties met heidenen.

Mijn eigen favoriet, mede ook door de combinatie van titel en magisch-realistisch communistisch getekende boekomslag, is The Ugly Wife is a Treasure at Home door Melissa Margaret Schneider, hetgeen een relaas biedt over seks en liefde onder het maoïstisch regime in China.

the ugly wife

De winnaar van 2013 was, nadat poep twee jaar eerder ook al in de prijzen gevallen was, How to poo on a date. The Lovers’ Guide to Toilet Etiquette. Goede kans dus dat we dit jaar de faecaliën weer verlaten en een wetenschappelijke titel in de prijzen valt.

how to poo on a date

Stemmen kan tot 20 maart op We love this book. Op 27 maart weten we of Schilthuizen de Diagram Prize van 2014 in de wacht heeft weten te slepen.

Volgende keer: een categorie kinderboeken (voor volwassenen).

 

Johan Francke

Informatiespecialist, Zeeuwse Bibliotheek

 

Boeken die je niet wilt lezen (deel III)

woensdag, 7 januari 2015

Ditmaal de voorlopig laatste aflevering van Boeken die je niet wilt lezen. Voorlopig omdat er waarschijnlijk nog genoeg pareltjes onder het maaiveld liggen, maar ze zijn niet makkelijk vindbaar omdat nu eenmaal niemand ze wil lezen. Deze keer een greep uit de bekende oeuvres doe het zelf/hobby, kookboeken en jeugdboeken maar ook recycling, poezen en katten, titels die in de context anders uitpakken, boeken voor hem of voor haar en diversen.

Boeken voor hem of voor haar

Er is op zich niets mis met informatieve boeken die sociale gebreken proberen op te lossen, maar soms ligt het probleem toch echt bij jezelf. Een titel als How to meet women on the subway is natuurlijk een handig duwtje in de rug voor de schizofrene en mensenschuwe medemens, maar als je datzelfde boek in de metro gaat lezen terwijl je tien centimeter van een echte vrouw vandaan zit, lijkt een praktijkgerichte cursus meer op zijn plaats.

How to meet women in the subway

(Foto: lonidee/Instagram)
De volgende titel heb ik weliswaar onder deze categorie ondergebracht, maar klinkt even vreemd in de oren als Robert M. Pirsig’s Zen en de kunst van het motoronderhoud . Waar ik in dit geval door de paradox heen kan prikken, lukt me dat bij Pamela Wible’s (alleen de naam al) Pet goats and pap smears toch echt niet, want hoe moet ik uitstrijkjes met geiten als huisdier zien te rijmen? Ook de vrolijk vormgegeven en nogal letterlijk genomen omslag van het boek brengt de lezer niet dichterbij de oplossing (die waarschijnlijk in de medische sfeer zit). Eerder ben je toch geneigd te denken dat het hier om dierenporno gaat. Ik denk in ieder geval niet dat de meeste vrouwen in de rij zullen gaan staan voor dit boek.
pet goats and pap smears

Doe het zelf/hobby

De hieronder beschreven boeken vinden wellicht wel lezers, maar hadden beter niet geschreven kunnen worden. Ze bevorderen namelijk de burgerlijke ongehoorzaamheid en nodigen uit de levens van de medemens te bedreigen. Is het niet op een zeer directe wijze, zoals in How to make money in your spare time, waarin de lezer maffiose- en oplichterspraktijken worden aangeleerd, dan toch wel indirect door van opgroeiende pubers heuse pyromanen te maken in de Practical Pyromaniac. Het eerste boek heb ik om praktisch moverende reden overigens weer wel cadeau gedaan aan een vriend die al langer dan een jaar werkloos was. Je moet immers wat in deze tijd.

How to make money in spare time Practical pyromaniac

In de context…

Als ik u de titel Still stripping after 25 years meegeef, schat ik de kans op 99,9% dat u denkt dat dit de biografie is van een zeer succesvolle stripteasedanseres. Niets is echter minder waar als we de huisvlijt van Eleanor Burns gaan lezen die al die jaren al Quiltkleedjes in elkaar punnikt. Eleanor had zich dus af kunnen vragen of het niet-quiltende gedeelte der wereldbevolking deze titel wellicht verkeerd zou kunnen  interpreteren?
Still stripping

Soms is er helemaal niets mis met een boek, maar gaat het bij de laatste schakel in het drukproces in de fout: de medewerker/ster die de lay-out verzorgt. Zo is het handig de gouden regel te hanteren dat als een achternaam van een auteur een kleur bevat en de titel van het boek begint met een zelfstandig naamwoord, je dit maar beter niet op elkaar kan laten volgen omdat de context dan wel eens een beetje racistisch uit kan pakken. Nu zijn er in de Engelstalige wereld veel mensen die Brown heten, maar als je dan een boek schrijft dat Kids are weird is getiteld, moet je bepaalde zaken dus niet achter elkaar gaan plaatsen.
Brown kids are weird

Poezen en katten

In het verlengde van die contexttitels liggen woorden die synoniem zijn voor meerdere begrippen. Daarmee moet je altijd duidelijk zijn, dus als je een boek schrijft over wat voor leuke spelletjes je allemaal kunt verzinnen voor je kat noem je dat Games you can play with a cat en niet Games you can play with your pussy. Waarschijnlijk dacht schrijver Ira Alterman het zo allemaal wat persoonlijker te maken -want dat verkoopt- maar het werd onbedoeld wel erg persoonlijk. Overigens prefereer ik de titel Games you can play with your pussy nog wel boven de ‘verbeterde’ titel van de Duitse vertaling, want dan ontgaat de lust je al meteen: Spiele mit Kaetzchen und andere nicht immer ernstgemeinte Anregungen fuer Freunde des Etagenpanthers.
Games you can play with your pussy
Sprekend over de verwarring tussen kat en poes moet ik meteen ergens anders aan denken… Hoewel het eigenlijk buiten deze rubriek valt omdat het geen boek betreft maar een kalender, wil ik dit toch niet onbenoemd laten. Zo zag ik pas geleden in het dierenasiel een kalender van 2015 die als titel droeg: mannen met katten, waarin je elke maand een andere ‘celeb hunk’ met zijn kat aantreft. De opbrengst is voor dierenasiel Sliedrecht waarvoor Inge Smulders de foto’s maakte, maar ik dacht meteen ‘wat eenzijdig seksistisch, want waarom ligt hier geen kalender naast van vrouwen met poezen?’ Of zouden de medewerkers van het dierenasiel deze weblog ook meelezen?
mannen met katten
Diversen

Enkele jaren geleden werd voor de noordoostkust van Australië een solozeiler met zijn twintig voets scheepje letterlijk overvaren door een mammoettanker. Nu heeft een zeilschip altijd voorrang op een gemotoriseerd schip, maar ik waag toch te betwijfelen of het deze zeiler wel was gelukt de reus van 300 meter te ontwijken als deze het boek How to avoid huge ships van kapitein John W. Trimmer had gelezen. Nu is het boekje heel dun, maar het gaat hier toch vooral om toegepaste wetenschap die je pas nodig hebt als het moment daar is. Dat deze rubriek Boeken die je niet wilt lezen aan een groeiende behoefte voldoet bewijst juist dit boek, want in navolging van deze titel verscheen van de hand van Joel Rickett het bibliografische How to avoid huge ships: and other implausibly titled books. Ik ben dus duidelijk niet de enige die al deze gepubliceerde onzin opvalt.

How to avoid huge shipshow to avoid huge ships II

Recycling

Titels hier variëren van ‘vreemd’ tot ‘dat wil ik echt niet weten’, tenminste, als het gaat om seks in het hiernamaals wil de mens wellicht best weten of dat er is, en zo ja, of dat beter is dan hier. Probleem is echter dat de auteur het zelf ook onmogelijk kan weten, dus heeft het lezen van Sex in the afterlife niet veel nut.

sex in the afterlife

Zo vergaat het mij eigenlijk ook bij de milieuvriendelijk vooruitstrevende titel Reusing old graves. Graven stapelen neemt immers minder ruimte in beslag dan graven spreiden, maar ik leg de botjes en beenderen van mijn voorvaderen liever niet in de eikenhouten grabbelton bij die van een ander, maar misschien dat iemand in de uitvaartbranche het desondanks toch interessante literatuur vindt.
Reusing old graves

Kookboeken

Helemaal terug van weggeweest zijn de kookboeken, maar of voor cupcake bakkend Holland en andere masterchefs deze kannibalentitels tot de verbeelding spreken is de vraag. Eating people is wrong van Malcolm Bradbury is fictie, maar de omslag suggereert dat niet, terwijl Lewis Burke Frumkes How to raise your i.q. by eating gifted children onder de noemer ‘satire’ zou moeten vallen, terwijl ik er absoluut niet om lachen kan. Wellicht komt dat een beetje door mijn allergie voor Amerikaanse fysiek-verbale grappen.
Eating people is wrongHow to raise you iq

Jeugdboeken voor 18+

Als laatste drie titels voor de jeugd die je afgaand op titel en omslag als bibliothecaris ook bij de volwassen romans onder Liefde & leven of gewoon erotiek zou plaatsen. Om te beginnen een boek over voetballende jongens die op jongens vallen in Fellow fags en vervolgens een curieus boekje over de jeugd van de scouting die allerlei wurgspelletjes doen in Scouts in bondage. Het is in ieder geval toch niet vreemd dat ik de associatie met slavernij en gevangenschap niet direct had gelegd lijkt me?

fellow fags Scouts in bondage
De laatste titel is er weer een in het verlengde van Winnie the Pooh’s Pooh gets stuck. Het gaat hier om de combinatie taal en beeld in het kleuterboek Woody. Hierin zien we een houtmijt die zich net als Rupsje nooitgenoeg door het boek heenvreet. Als je daarbij teksten plaatst als But early the next morning he gets a woody… and becomes so big and tall! met bijbehorend plaatje, dan is voor mij duidelijk dat de illustrator een andere doelgroep voor ogen heeft dan die van 3 tot 5 jaar.
woody
Amateurs, liefhebbers, hobbyisten, tekenaars en andere pennenkrassers: ga vooral door met al jullie broddelwerk en laat je printer duizenden pagina’s over de wereld uitspugen! Misschien dat een ander er ooit nog een keer zijn werk van kan maken een bibliotheek met jullie verbale diarree te vullen.

 

Johan Francke (informatiespecialist)