Berichten met tag ‘schrijven’

Schrijven met een boodschap

donderdag, 3 december 2015

banner heel walcheren schrijft

De Aula van ZB was dinsdagavond 1 december gevuld met verhalenschrijvers en hun fans. Het echtpaar Mullié, schrijvers van de Zeeuwse roman Ick Roelant, had in november een verhalenwedstrijd uitgeschreven met de titel ‘Heel Walcheren schrijft’. Het is de bedoeling dat zij met deze wedstrijd door heel Nederland trekken. De verhalen van alle winnaars worden tenslotte gepubliceerd in de door Uitgeverij Maan uit te geven bundel ‘Heel Nederland schrijft’.

Ick Roelant

Meer dan 40 Walcherse aspirant schrijvers stuurden een verhaal in, wat een geweldig resultaat is. Uit de inzendingen werden door de jury vijf verhalen gekozen die duidelijk beter zijn dan de andere inzendingen. Deze genomineerde verhalen werden voorgelezen door de auteurs. Na het juryberaad in de pauze, tijdens welk moment ook het publiek een stem mocht uitbrengen, werd de winnaar bekend gemaakt.

jury-schrijfwedstrijd

Erwin van de Linde (41) uit Vlissingen was de gelukkige met zijn verhaal Ik geef je je vrijheid. Ik had de eer in de jury te zitten en was geraakt door zijn verhaal dat gaat over een Syrische vluchteling, die in Nederland terecht komt en door een duif herinnerd wordt aan zijn eigen duif in Syrië, die hij toen hij met zijn vrouw op de vlucht sloeg voor de oorlog, de vrijheid heeft gegeven. Het verdriet om het achterlaten van huis, haard en herinneringen is groot. De duif wordt het symbool van dit verdriet, maar ook van de tocht naar de vrijheid.

Erwins verhaal wordt woensdag 9 december gepubliceerd in huis-aan-huisblad De Faam. Lees het, want het is meer dan een mooi verhaal. Het wijst ons op het gegeven dat alle vluchtelingen mensen zijn met individuele verhalen. Zij zijn niet voor niets op de vlucht gegaan, komen uit oorlogsgebieden waar ze dagelijks werden geconfronteerd met beschietingen, geweld en andere ellende. Gebieden waar je niet meer normaal kunt leven, waar je niet meer normaal je kinderen kunt grootbrengen…

Een gesprekje na afloop van de prijsuitreiking leerde dat Erwin lesgeeft aan de ISK Walcheren. Een school die tot doel heeft om gevluchte kinderen tussen de 12 en 18 jaar Nederlands te leren en  ze voor te bereiden op een ‘normale’ middelbare schooltijd. Met nieuwe kansen om hun plaats in onze samenleving in te nemen. En wie gunt ze dat niet! Hij heeft een leerling in zijn klas die thuis in Syrië duiven hield en daarover vertelde. Hij mist ze. Erwin vatte het plan op om met deze leerling naar een duivenmelker uit zijn straat te gaan, om hem iets van het plezier van zijn hobby terug te geven. Dit bezoek moet nog plaatsvinden, maar het verhaal dat hij schreef is wel op dit voorval gebaseerd.

Erwin is een man met hart voor zijn werk, hij ziet zijn leerlingen zoals ze zijn. Enerzijds ‘gewone’ pubers, met puberintresses en pubergedrag. Maar ook als jonge mensen met nare, soms afschuwelijke ervaringen achter de rug. Met trauma’s en verdriet. Ontheemd en ‘gekleurd’ door hun herinneringen. Petje af voor deze schrijver in de dop. Voor zijn dagelijkse inzet om jonge mensen te begeleiden en weer een stuk vertrouwen terug te geven. Vertrouwen in mensen en in al het goede dat het leven ook voor hen in petto heeft.

Anya Marinissen, bibliothecaris ZB

 

Schrijven kun je leren! Schrijfworkshops met Thomas Olde Heuvelt

woensdag, 13 juni 2012

 

Scoop en de Zeeuwse Bibliotheek gaan samenwonen. Na een ingrijpende verbouwing in de bibliotheek, trekken de Scoopmedewerkers in juli 2012 in op de tweede verdieping. Deze bezuinigingsmaatregel leidt nu soms al tot een verrassende samenwerking. In de door Scoop georganiseerde Week van de Amateurkunst (3 t/m 9 juni) ontstond het project ‘Creatief Schrijven’. De jonge auteur Thomas Olde Heuvelt, schrijver van onder meer de Young Adult roman Harten Sara en het magisch realistische Phantasamnesia, kwam naar de Zeeuwse Bibliotheek in Middelburg om amateurschrijvers in twee sessies te ondersteunen en verder op weg te helpen bij hun schrijfambities.

Techniek
Er waren verrassend veel aanmeldingen. De laatste jaren houden steeds meer mensen in Nederland zich bezig met schrijven, volgens NRC-Next zelfs één miljoen. Schrijven doet men als hobby om de eigen gedachten vorm te geven op een blog, in een dagboek of anderszins. Maar ook met de hoop om ooit een echte schrijver te worden. Hopen en dromen alleen is natuurlijk niet genoeg. Schrijven is een echt vak, waarvoor behalve fantasie en ideeën, ook  techniek nodig is.

Vooral deze techniek wilde Thomas Olde Heuvelt in de workshops overbrengen. Als jonge schrijver, hij is pas 29 en publiceert al tien jaar, geeft hij door het hele land masterclasses en workshops schrijven, deels gebaseerd op zijn eigen ervaringen en groeiproces.

Ans uit Volendam
De eerste bijeenkomst startte meteen met een oefening. Eén van de cursisten moest plaatsnemen op een stoel voor de groep. Haar naam was Ans, 62 jaar. Thomas stelde de vraag aan de groep waar men dacht dat Ans woonde. Dat bleek Volendam te zijn. Ans leefde eind negentiende eeuw en voedde alleen vijf kinderen op. Zij werkte als nettenboetster en garnalenpelster, maar bleek om verschillende redenen een outsider in het dorp te zijn…

Structuur en huiswerk
Zo ontstond langzamerhand een afgerond verhaal met een duidelijk opbouwschema. Veel schrijvers hebben moeite om hun verhaal te structureren. Om te voorkomen dat er slechts een gedachtenstroom op papier komt, is het goed om een schema te maken, waarin de basisideeën van het verhaal uiteen worden gezet. De hoofdpersonen, hun achtergrondsituatie, dilemma’s en verlangens en de gevolgen voor hun situatie. De thematiek, de boodschap en de aanleiding(en) tot verandering. Ook het gebruik van symboliek, via bijvoorbeeld het gebruik van beeldspraak of natuurbeschrijvingen, zodat er gelaagdheid in een verhaal ontstaat, werd in kaart gebracht.

Dit werkte voor de deelnemers aan de workshop zeer inspirerend. De cursisten kregen huiswerk mee: een verhaal op papier zetten, met als uitgangspunt het bovenstaande schema.

Verhalen
De volgende workshop, een week later, leverde dan ook een keur aan verschillende verhalen op. De moedigste deelnemers lazen hun verhaal zelfs voor in de groep. Thomas Olde Heuvelt leverde op positieve wijze zijn commentaar. Vooral gericht op tips en aanwijzingen om het verhaal nog beter te maken.

Bijvoorbeeld dat een schrijver niet teveel gebruik moet maken van een lange monoloque interieur (de weergave van de gedachten van een personage), omdat dit de vaart uit het verhaal haalt. Voor echt leesplezier moet er voortgang in elke scène zitten. Te lange scènes vol beschrijvingen zijn ook zo’n valkuil, het leidt tot een saaie leeservaring.
Als opening van een verhaal is een sterke eerste zin van belang, zodat de aandacht van de lezer er meteen bij is. Het werkt zo ook met een sterke eerste, spannende scène.
Het hoofdpersonage te ‘mooi’ maken, is nog zo’n valkuil. Een ideaal karakter bestaat niet, een mens heeft altijd ook mindere menselijke kanten. Dat maakt hem of haar veel sympathieker en meer herkenbaar.

Impulsief denken
De workshop eindigde met een aanstekelijke oefening ‘impulsief denken’. Via een zeer diverse diapresentatie mochten de cursisten een zin roepen, met de bedoeling deze te laten aansluiten op de vorige. Dat viel niet altijd mee, maar leidde wel tot een hilarisch, fantasierijk ‘totaal’ verhaal. De oefening gaf een goede indruk van een manier om in de buitenwereld inspiratie op te doen.

Tevreden
De deelnemers aan de dynamische workshops waren zeer tevreden met alle tips die door Thomas Olde Heuvelt werden aangereikt. Na nog wat geneusd te hebben in de boekentafel van de bibliotheek met boeken en tijdschriften over de kunst van het schrijven, gingen zij voldaan en met een heleboel nieuwe ideeën en inspiratie naar huis. Wie weet, horen we nog eens van hen en hun werk! Een voorproefje van hun verhalen kunt u lezen op www.literatuurinzeeland.nl , de website over literatuur in Zeeland, die ook een podium biedt aan jong schrijftalent.

Anya Marinissen, webredacteur Literatuur in Zeeland

Literatuur in Zeeland: schrijven kun je leren

dinsdag, 3 april 2012

Nederland is een land van verborgen literaire ambities. Veel landgenoten schrijven gedichten, korte verhalen, een column, een blog op internet, memoires of zelfs een complete roman. Een miljoen Nederlanders zegt actief bezig te zijn met schrijven als hobby. Dat wil zeggen als uitlaatklep, als ontspanning of misschien als een manier om de gedachten te ordenen.

Volgens NRC Next (20/3/2012) dromen zo’n 60.000 Nederlanders er zelfs van om een echte schrijver te worden. Dat wil zeggen dat zij er graag hun beroep van zouden maken. Maar dromen alleen is niet genoeg: schrijven is een ambacht en een ambacht moet je leren voordat je het enigszins beheerst.

Creativiteit, maar er is meer…

Heb je ook schrijfambities en ooit geprobeerd een verhaal op papier te krijgen, of een gedicht? Dan weet je dat er bij het schrijfproces meer komt kijken dan louter inspiratie, fantasie of een goed idee. Met je verhaal ook de lezer bereiken betekent dat er, naast het kunnen vormgeven van je verbeelding, ook een stuk techniek moet worden beheerst. Het kennen van trucs en handigheidjes om een verhaal pakkend of interessant te maken.

‘Hij heb gefaalt’ 

Wie schrijft moet de taalregels beheersen, dat is duidelijk. Spelling, zinsbouw en grammatica, het moet kloppen. Niets is zo storend om te lezen als een verhaal waarin taal- en spelfouten voorkomen. Samenstellingen en afleidingen, de tussen-n, werkwoordvervoegingen, de interpunctie; er bestaan in het Nederlands duidelijke regels en afspraken.

Wie twijfelt over zijn of haar technische taalvaardigheden en toch schrijfambities heeft, moet allereerst zorgen dat deze kennis op peil is. Laat je werk in ieder geval nakijken door iemand die er verstand van heeft, voordat je er mee naar buiten treedt.

Aandacht en vakkennis

Het heeft geen zin om aan een verhaal of zelfs een roman te beginnen, als je niet de elementaire vaardigheden van het schrijven beheerst. Als je bijvoorbeeld niet weet wat een goede opening is of als je het belang van het conflict niet kent. Als je geen boeiende personages of een interessante dialoog op papier kunt zetten. Als je geen spanning weet op te bouwen of goed onderzoek hebt gedaan. Ook de compositie is van belang: elk verhaal heeft een begin, een midden en een einde. De onderlinge delen moeten elkaar aanvullen en beïnvloeden.


Boeiende reis

Een lezer van een verhaal, gedicht of roman wil worden uitgedaagd. Dat wil zeggen dat het hem of haar niet te gemakkelijk moet worden gemaakt. Het leesplezier neemt toe als niet alles voortijdig wordt verklapt en uitgelegd. Scenes en plots kunnen beter worden gesuggereerd in plaats van uitgebreid verteld. Het op het juiste moment weglaten van informatie werkt meestal beter. Een boeiend verhaal kent vaak meerdere verhaallijnen en lagen. De lezer is op reis in het verhaal en een goede reis moet afwisselend en liefst ook verrassend zijn.

Oefening baart kunst 

Goed schrijven is een vaardigheid, vaardigheden kun je oefenen en oefening baart kunst. Oefen de techniek van het schrijven van een goede dialoog. Van het neerzetten van een interessant karakter; een levend, geloofwaardig personage, dat zich gedurende het verhaal ook nog eens ontwikkelt.

Leer hoe je inzicht krijgt in je eigen manier van schrijven, hoe je in je stijl kunt groeien. Hoe je door goed te observeren en je zintuigen te gebruiken iets of iemand zo kunt beschrijven dat je lezerspubliek het voor ogen kan zien. Hoe je inspiratie kunt opdoen in de wereld om je heen. Wat raakt je en hoe kun je dat overbrengen op de lezer? Hoe voorkom je dat de lezer de interesse voor je verhaal verliest?

Literatuur in Zeeland en schrijven        

                                                                        

De technische steun die geen schrijver mag ontberen, zowel bij het schrijven van proza als van poëzie, vind je in tal van boeken en tijdschriften. Schrijfcursussen worden tegenwoordig vaak en op allerlei plaatsen gegeven.

Op literatuurinzeeland.nl  (LIZ) is heel veel informatie verzameld om het zoeken te vergemakkelijken. Schrijfboeken, schrijfcursussen en websites op een rij gezet, zodat je kunt kiezen wat je nodig hebt. Overigens gaat het niet alleen over de techniek van het schrijven, maar tevens over de (soms lange) weg naar het publiceren van je roman of gedicht.

LIZ wil ook een podium bieden aan Zeeuwse (aspirant)schrijvers en -dichters. Een deskundige redactie beoordeelt je inzending en besluit of deze kan worden geplaatst in de rubriek ‘uw werk’ . Ook de criteria waaraan de inzending moet  voldoen om geschikt te worden bevonden voor publicatie, kun je hier vinden.

Wie weet, staat op een dag jouw werk te lezen op LIZ, is het zelfs te koop in de boekhandel of te leen in de bibliotheek! En nog belangrijker: vertaalt je schrijfplezier zich in leesplezier. Droomt daar niet iedere schrijver van?

Anya Marinissen, webredacteur www.literatuurinzeeland.nl