Berichten met tag ‘bibliotheek’

Allesbehalve saai!

maandag, 19 mei 2014

Wanneer mijn echtgenoot en ik nieuwe mensen ontmoeten, en zij naar onze dagelijkse bezigheden vragen, vertel ik trots dat ik in de Zeeuwse Bibliotheek werk. Manlief meldt vervolgens dat hij werkzaam is op de Afdeling Psychiatrie van het Admiraal de Ruyter Ziekenhuis.

Als ik geluk heb wordt er vervolgens nog op mijn mededeling gereageerd: ‘Dan lees je zeker wel veel?’ Daarna gaat echter alle aandacht naar de psychiatrie, want werken met psychiatrisch patiënten, dat is spannend, moeilijk, bij vlagen grappig, emotioneel belastend en weet ik wat nog meer. Dat al deze bijvoeglijke naamwoorden ook van toepassing kunnen zijn op het werken in een bibliotheek, daar denkt een buitenstaander niet aan.

'Librarian action figure', te koop in de Library of Congress in Washington. Foto: Henk Kosters

Stoffig imago
Aan de bibliotheek en aan het beroep van bibliothecaris kleeft helaas (nog steeds) een stoffig imago. Het beeld van de saaie bibliothecaris wordt bevestigd door o.a. films, boeken en reclamefilmpjes. Als je een kijkje zou nemen in mijn agenda (zie foto), het rapport over de Bibliotheek van de toekomst leest, of onze website en de bijdragen van mijn collega’s op dit weblog bekijkt, moet je wel concluderen dat saaie mensen (als die al bestaan) dit werk niet kunnen doen.

Weekagenda jeugdafdeling

Allesbehalve saai
De tijd waarin bibliothecaresses met een knotje en een strenge bril vooral de stilte bewaakten in de bibliotheek en bibliothecarissen toezicht hielden in de studiezaal ligt ver achter ons. We zitten niet meer achter onze bureaus, maar zoeken onze klanten op,  binnen en buiten ons gebouw, en via sociale media als Twitter, Facebook en Instagram.

We proberen je zo goed mogelijk van dienst te zijn. Wil je een ouderavond over mediawijsheid op jouw school? Wij komen graag. Heb je De kraamhulp van Esther Verhoef gelezen en zoek je een soortgelijk boek? Wij helpen je met plezier! Heb je een treinkaartje gekocht bij de Hema en weet je niet hoe je dat moet printen? Kom naar de bibliotheek, wij zijn je graag van dienst! Heb je een andere vraag? Stel hem gerust!

Ik ben er trots op dat ik in de bibliotheek werk. Bibliothecaris zijn is allesbehalve saai, het is – ik citeer collega Jeanine Deckers (vorig jaar genomineerd voor de titel van Beste Bibliothecaris van het Jaar)- een prachtig vak.

Henk Kosters, sectie Jeugd en Jongeren

Bibliotheek van de toekomst: quo vadis?

dinsdag, 4 februari 2014

Er waart een spookbeeld van de bibliotheek van de toekomst door de wereld van de liefhebbers van het gedrukte boek. De boekenverkoop en de uitleen bij bibliotheken zijn de laatste jaren sterk verminderd. Niet alleen bibliotheken verkeren in een moeilijke positie, de problemen bij boekhandelketen Polare heeft andermaal de aandacht gericht op de crisis van de hele boekenketen. Waar Polare failliet dreigt te gaan zijn vele boekhandels reeds verdwenen.

Uitgevers reorganiseren en bibliotheken sluiten. Er wordt in de media stevig geklaagd over ‘ontlezing’ en cultuurpessimisten wijzen op de kwalijke gevolgen in de vorm van toenemende oppervlakkigheid en het inspelen op onmiddellijke bevrediging van consumenten. Het apocalyptische beeld van de ‘laatste’ overblijvende lezer doemt op. Een scenario dat de beklemmende sfeer weerspiegelt van rolprenten als “The Omega Man” en “The Book of Eli”. Tot zover het minder goede nieuws.

De vraag is of we zo pessimistisch naar de toekomst moeten kijken aangaande het veronderstelde lot van openbare bibliotheken. De twee-eenheid boek en bibliotheek staat weliswaar onder druk, maar dit betekent niet dat de bibliotheek als vanzelf in een zwart gat verdwijnt. Evenmin dienen we tegelijkertijd digitalisering en Internet als het panacee voor alle problemen te beschouwen.

Er is een ander wenkend perspectief. Nieuwe bestaansmogelijkheden kunnen worden verkend en vervolgens worden geïntegreerd in de bestaande dienstverlening. Uit de praktijk is gebleken dat bibliotheken daadwerkelijk een nieuwe plek kunnen veroveren in de samenleving. Niet alleen als een plaats waar je nog steeds boeken kunt lenen, maar ook als ontmoetingsplaats voor debat en culturele activiteiten. Een plek waar studenten terecht kunnen om in stilte te studeren, en waar tegelijkertijd een zekere mate van ‘reuring’ aanwezig is op basis van publieksgerichte activiteiten.

We kunnen daarbij denken aan verschillende mogelijkheden zoals de inzet en ontwikkeling van een Fablab, een experimenteeromgeving, waar met digitale machines zoals 3D printers veel gerealiseerd kan worden op het gebied van kunst en techniek. Op fablab.nl vind je een overzicht van in Nederland bestaande Fablabs.

chattanooga public library

Chattanooga Public Library (4e verdieping)

Ook de Zeeuwse Bibliotheek ziet voor zichzelf een opdracht om ‘future proof’ te zijn in samenwerking met derden. Er zijn genoeg voorbeelden van bibliotheken die zichzelf succesvol, ondanks bezuinigingen, al dan niet in samenwerking, in een andere setting kunnen presenteren. In Chattanooga, Tennessee werd een hele verdieping van de lokale bibliotheek van 4.000 m2 omgetoverd tot een werkplaats. De bibliotheek was niet langer een ‘read only’ omgeving, maar werd multifunctioneel.

Het uitlenen van boeken blijft een kernactiviteit. Digitalisering speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling, maar we dienen bestaande gegevens genuanceerd te interpreteren. Het percentage Amerikanen dat e-books leest is volgens het Pew Research Center in de periode 2012-2013 weliswaar met vijf procent gestegen van 23% naar 28%. Een groot deel is en blijft echter verknocht aan het lezen van ‘gewone’ gedrukte boeken.

Een dergelijk beeld zien we ook terug in Nederland. Het blijft dus voorlopig noodzaak om oude en nieuwe media naast elkaar te handhaven. Tegelijkertijd moeten ook nieuwe initiatieven ontwikkeld worden om een centrale en zinvolle plaats in de lokale samenleving in te nemen en voortdurend te anticiperen op veranderingen in de maatschappij. Een bibliotheek kan ook kan functioneren als makelaar tussen vraag en aanbod van informatie. Daarbij horen uitgeefactiviteiten waarvoor diverse platforms kunnen worden ontwikkeld met behulp van de eigen collectie ter ondersteuning van het onderwijs en het benutten van leesbevordering.

Cees de Blaaij, vakreferent

Introductie Roosevelt nieuwe stijl

maandag, 14 oktober 2013

logoUCR

De ontvangst van de jongste lichting studenten van University College Roosevelt (UCR) was dit jaar een groot succes. Ze kregen een quiz, opdrachten, en nog een prijsvraag toe. Dank zij een goede samenwerking tussen medewerkers van de Zeeuwse Bibliotheek en docenten van de UCR, was er spontaan een formule uitgedacht die deze groep jongvolwassenen uitdaagde om actief aan de slag te gaan.

UCRAula

De eerste kennismaking was in de Aula, waar alle nieuwkomers zich op 22 augustus 2013 mochten melden. Op initiatief van cultureel coördinator Jeanine Naerebout hadden diverse personeelsleden van de bibliotheek een levendige en veelzijdige quiz samengesteld, met vragen over algemene kennis, Zeeuwse zaken en jongerencultuur, met name film en muziek. De leiding lag in handen van Frans van Spaandonk. Hij wist met zijn optreden een vrolijke toon te vinden die de jongeren aanspraak. De vragen kwamen in beeld via een PowerPointpresentatie.

UCRQuiz

In de twee weken die daarop volgden, kwamen de studenten opnieuw naar de Zeeuwse Bibliotheek. Nu in klassen van ongeveer 25 studenten onder leiding van een docente Engels. In de Aula kregen ze uitleg van vakreferent (Academic Librarian noemen wij zo iemand in het Engels) Cees de Blaaij. Vervolgens werden ze in twee groepen gesplitst, een Nederlandstalige en een Engelstalige, die ieder een korte rondleiding door het gebouw kregen. Daarbij lag de nadruk op de praktische kant van het bibliotheekgebruik, vooral met het oog op de opdrachten die ze daarna moesten uitvoeren.

UCRCeesdeBlaaij

Terug bij de Aula kregen ze in drietallen een blaadje met drie vragen. Ze moesten de antwoorden hierop ergens in de bibliotheek zoeken: op een digitaal bestand, in een boek, of zelfs in materiaal dat uit het magazijn moest komen. De bedoeling was om spelenderwijs zoekervaring op te doen. Ze kregen een uur om de vragen op te lossen. De meesten hadden die tijd ruim nodig. Degenen die heel snel klaar waren, hadden hun huiswerk niet goed gemaakt. Het ging namelijk niet alleen om de antwoorden, maar ook om de bron waar ze die antwoorden gevonden hadden. En die wisten ze niet allemaal.

UCRMediacentrum2

Er was een prijs uitgeloofd voor de beste antwoorden. Maar omdat er wel een kleine tachtig drietallen aan het werk geweest waren, kwamen er tien groepjes als de besten uit de bus. Wie kreeg nu de prijs? We kwamen op het idee om ze nog een extra moeilijke opdracht te laten doen. Ondergetekende wist een vraag te bedenken, die ze alleen op konden lossen door een bepaald boek uit de kluis op te vragen, en daaruit een plaatje na te tekenen. Mochten er dan nog meerderen op het juiste antwoord komen, zou ook de bestede tijd opgenomen worden.

UCRMarinus

Van de tien groepjes kwamen er maar vier opdagen. Drie waren wel enigszins op de goede weg, maar lieten toch niet het goede boek naar boven komen. Het ging namelijk om een bepaald deel uit de ‘Encyclopédie méthodique’, waar ze een afbeelding van een zeker scheikundig voorwerp moesten vinden: een flesje dat de ‘moine’ heette. Even vreesde ik dat de opdracht te hoog gegrepen was, maar groep vier kwam er, onder luid gejuich, toch aan uit. Tessa, Eline en Irene waren dus de echte bollebozen. Zij kregen vrijdagavond 27 september 2013 bij het Kenniscafé in het Leescafé de prijs uitgereikt, die uit een heus gedrukt boek bestond.

Wat mij betreft, is deze vorm van bibliotheekintroductie vele malen beter dan de rondleiding die deze jongvolwassenen vroeger kregen. Ze moesten toen op de vroege donderdagochtend tijdens de introductieweek, na een woensdagavond met kroegentocht, naar een redevoering in de Aula luisteren, die niet op hun leeftijd gericht was. Vervolgens sjokten ze het bibliotheekgebouw door, waarvan ze geen idee hadden wat ze er voor hun studie of ontspanning van verwachten mochten. Al zovele keren had ik gevraagd of het niet anders kon. Zelf had ik ook geen goede ideeën, want ik ben ook niet vertrouwd met de leefwereld van jongeren in die leeftijd. En nu is Jeanine met deze opzet gekomen. Alle lof!

UCRMediacentrum

Omdat het de eerste keer was, en het nogal kort dag was toen we begonnen, was het voor een groot deel improviseren. Met een flinke dosis buigzaamheid en geestdrift wisten we er toch een goede wending aan te geven. Natuurlijk zijn sommige zaken voor verbetering vatbaar. We hebben er zelf ook een heleboel van geleerd. We hebben vooral een nieuwe manier gevonden om studenten voor de Zeeuwse Bibliotheek te interesseren, die bijzonder geslaagd was en zeer zeker voor herhaling vatbaar. Ook de docenten van de UCR waren er blij mee. Dit is een vorm van introductie die in hun lesprogramma past. En: voor het eerst in al die jaren is het grootste gedeelte van de lenerspasjes voor de studenten binnen een paar weken afgehaald. We gaan zo door!

Marinus Bierens, conservator en vakreferent

Foto’s: Marian van der Weide

Leeskringen en de Zeeuwse Bibliotheek

donderdag, 3 mei 2012

Veilige wereld

Lezen smaakt altijd naar méér, of je nu slechts een enkele keer de tijd vindt om een roman te lezen en vooral in de vakantie een stapel boeken wegwerkt, of juist een echte leesverslaafde bent. Deze tijd, boordevol informatie en snel veranderende digitale ontwikkelingen, doet ons misschien terugverlangen naar een besloten, veilige wereld. Een wereld waarin je in je favoriete stoel kunt wegdromen bij een mooi verhaal, met goedgekozen woorden en mooie zinnen die je zintuigen en fantasie prikkelen. Niets om aan te denken, behalve aan de wereld van het boek…

Glas wijn

Wat is er leuker dan met anderen deze leesdromen en ervaringen te delen en vervolgens te bespreken? Waarom vond je dit boek zo mooi, interessant en spannend? Of, dat kan tenslotte ook, niet om door te komen?
Steeds meer enthousiaste lezers richten een leeskring op. Nederland telt er inmiddels duizenden en het worden er steeds meer. Met een zekere regelmaat komt men bij elkaar en praat over de verschillende leeservaringen, de thematiek van het boek, de auteur, zijn schrijfstijl, enzovoorts.

Dit alles vaak gelardeerd met een kopje koffie of een goed glas wijn, want de entourage en de gezelligheid zijn ook van belang.

Leesgenot

Een leeskring kan een vriendenclubje zijn dat een boekbespreking gebruikt als aanleiding om bij elkaar te komen, maar ook een speciaal gevormde groep fanatieke literatuurliefhebbers, die een boek tot op de komma analyseert.

De ene leeskring leest graag ‘echte’ Nederlandse literatuur, de andere richt zich meer op non-fictie of bijvoorbeeld op Engelse romans.

Het doel is echter bij elke groep gelijk, het leesgenot vergroten door er over te praten en leeservaringen uit te wisselen. Het gelezen boek krijgt zo nog meer een eigen plek in het persoonlijke referentiekader van jou als leeskringlid. Je weet nog beter waarom een boek mooi wordt gevonden of interessant, waarom het maatschappelijk relevant is of past in een bepaalde ontwikkeling of tijd. Behandelt het boek een thema dat ‘van alle tijden’ is of juist niet? Kun je je identificeren met de hoofdpersonen in het verhaal of helemaal niet? Wat maakte dat je zo geraakt was door dit verhaal?

Verbinding

Juist deze verschillen in beleving van een boek, maken de leeskringbijeenkomsten zo leuk. Mensen zijn immers ook allemaal verschillend. Maar door het lezen van hetzelfde boek, ontstaat een gevoel van verbinding. En dat zou het succes van het groeiende aantal leeskringen goed kunnen verklaren.

Een leesclub starten en de bibliotheekcollectie   

Natuurlijk is er in de collectie van de Zeeuwse Bibliotheek heel veel te vinden over het starten en organiseren van een leesclub. Het gaat om de praktische zaken: hoe begin je een leeskring of leesclub? Hoeveel deelnemers zijn er minimaal nodig? Hoe leid je een discussie en hoe lever je daar een bijdrage aan? Is er een gespreksleider? Hoe kom je tot een boekkeuze? Welke afspraken zijn nodig?

Ook is het van belang om goed te weten hoe je dieper in een verhaal kunt duiken. Welke vragen kun je stellen bij het bespreken van een boek? Hoe kun je thema’s herkennen, hoe speelt een schrijver met vertelperspectieven en de tijd? Welke compositie heeft het verhaal? Hoe geven stijl en stijlfiguren, taalgebruik, woordgebruik en zinsbouw de vorm en inhoud van een roman meer kleur en reliëf? Vraag eens naar de boeken over dit onderwerp aan de inlichtingenmedewerker van de bibliotheek.

Achtergrondinformatie

Op Internet staan heel veel websites van leeskringen, die zichzelf presenteren en enthousiast over hun ervaringen vertellen. Landelijke dagbladen hebben vaak een boekenweblog op hun website, bijvoorbeeld die van de NRC. Er zijn speciale interactieve websites met achtergrondinformatie en leestips. Ook kunnen lezers er met elkaar in discussie gaan over bepaalde boeken of leesthema’s. Een erg leuke site op dit gebied is boekencommunity deBoekensalon.

Ondersteuning
Bibliotheken organiseren activiteiten en ondersteunende diensten voor leeskringleden. Er zijn speciale databanken ontwikkeld met heel veel achtergrondinformatie over de boeken, zoals de Literom (recensies) en de Uittrekselbank, waar ook auteursportretten en discussietips in te vinden zijn. Deze waardevolle informatie kun je overal in de Nederlandse Openbare Bibliotheken raadplegen, dus ook in onze eigen Zeeuwse Bibliotheek.

Ook te raadplegen in de Zeeuwse Bibliotheek is het tijdschrift voor leeskringen Boek-delen. Boordevol achtergrondinformatie, discussietips en recensies. Te vinden op de romanafdeling op de begane grond.

Dienstverlening voor leeskringen Zeeuwse Bibliotheek

De Zeeuwse Bibliotheek kent een speciale dienstverlening voor leeskringen. Leeskringen, die een abonnement bij de Zeeuwse Bibliotheek nemen, kunnen meerdere exemplaren van een titel lenen. Erg handig, want niet ieder leeskringlid wil of kan de te lezen titels zelf aanschaffen. Op aanvraag  is zelfs de bijbehorende achtergrondinformatie te leveren.

De Zeeuwse Bibliotheek zorgt elke twee jaar voor een keuzelijst met nieuwe, inspirerende titels en auteurs waaruit kan worden gekozen. De gids geeft heel veel tips om leeslijsten te variëren en zo de groep nog beter te laten draaien. Er is dit jaar voor het eerst ook aan ‘klassieke’ titels gedacht en aan Zeeuwse romans. De regel is dat er in ieder geval tien exemplaren van dezelfde titel kunnen worden geleend.

Alle service die de Zeeuwse Bibliotheek aan leeskringen biedt, van uitleenregels tot tips en achtergrondinformatie, kun je vinden op de website. En voor degene die ook na het lezen van dit blog het liefst in zijn of haar eentje blijft lezen: ook voor jou biedt de Zeeuwse Bibliotheek voldoende aanknopingspunten voor nog meer leesplezier!

Anya Marinissen,

Romanteam Zeeuwse Bibliotheek en webredacteur Literatuur in Zeeland

 

 

 

 

Het bibliotheekwezen in Aosta

maandag, 25 juli 2011

Onlangs bezocht ik, tijdens mijn vakantie, de regionale bibliotheek van Aosta in het noordwesten van Italië. Het is een instelling die opmerkelijk veel overeenkomsten met de Zeeuwse Bibliotheek vertoont. Ongeveer even groot van formaat, centrale bibliotheek voor een hele provincie, een gemeenschappelijke catalogus, bijzondere collecties, en documentatiecentrum voor de streek.

De autonome regio Valle d’Aosta ligt aan de voeten van de Mont Blanc en de Grote Sint Bernard. Ze bestaat uit een diepe vallei, waar de rivier de Dora Baltea doorheen stroomt, omringd door kilometers hoge bergen. De naam van de stad, Aosta, is afgeleid van Augusta. Deze plaats is tweeduizend jaar geleden vernoemd naar de Romeinse keizer Augustus. Nog steeds staat er aan de invalsweg vanuit Rome een triomfboog ter ere van hem.

Aosta 002

Op het centrale plein van Aosta

Het bijzondere aan deze streek is, dat er vanouds Frans gesproken wordt. ‘Vallée d’Aoste’ behoorde tot het hertogdom Savoye, aan de Franse kant van de Mont Blanc. De namen van de dorpen klinken nog steeds Frans, zoals Courmayeur, Pont-Saint-Martin of Gressoney-Saint-Jean. Tegenwoordig wordt alleen op het wel erg bergachtige ‘platteland’ nog een Frans dialect gesproken, een variant van het franco-provençaals. De jeugd is echter vrijwel geheel overgeschakeld op Italiaans. Frans wordt wel op de scholen onderwezen. Dat veel mensen toch nog Frans leren, heeft vooral te maken met de vele Franse en Zwitserse toeristen. De stad Aosta zelf heeft ook nog steeds eerder een Frans dan een Italiaans aanzicht, met rechte en ordelijke straten.

Ik kon het niet laten een kijkje te nemen in de bibliotheek; vooral benieuwd wat ze aan bijzondere collecties hadden. Terwijl ik een beetje ronddwaalde, op zoek naar de afdeling Fonds Valdôtain (het documentatiecentrum van Vallée d’Aoste), sprak een medewerker me aan. Hij stelde me spontaan voor een rondleiding te geven. Hij zei dat dit zijn werk was, gasten ontvangen. Zijn naam is Donato Arcaro, en behalve bibliothecaris is hij ook officieel erkend gids is voor toeristen die bergwandelingen willen maken. Onderweg maakte ik ook kennis met de directeur. De gesprekken gingen in het Frans. Ik spreek ook wel Italiaans, maar dan gaat het soms net iets te snel. Bij Frans spreek je allebei een tweede taal, en zo kom je beter overeen.

Aosta 005

Onze collega Donato Arcaro aan de Italiaanse kant van de Matterhorn

Het kwam me allemaal heel bekend voor: een Frans-Italiaanse variant van de Zeeuwse Bibliotheek. Bijzondere collecties vonden we in een aparte ruimte met grote planoladen, vol historische kaarten van de streek, prenten en affiches. Een deel van het magazijn is afgesloten en ingericht als kluis voor bijzondere drukwerken. Onder oud bezit verstaan zij ook negentiende-eeuws materiaal. De collectie oude drukken is vooral juridisch van aard. Het blijkt, dat Aosta van de 16e tot de 18e eeuw een aanzienlijk centrum van boekdrukkunst was. Er was destijds ook een grote productie op kerkelijk terrein, maar daar bezit de bibliotheek niet veel van. Die boeken worden namelijk in de bibliotheek van het bisdom bewaard. Handschriften bezit de bibliotheek niet; daarvoor moet je weer op het regionaal archief zijn, dat onder de zelfde directie als de bibliotheek ressorteert.

Het verzamelen van actuele bijzondere collecties, of aandachtsgebieden gaat gestaag door. De bibliotheek van Aosta heeft drie ‘speerpunten’: natuurlijk de streek zelf, verder leven en natuur in de Alpen als geheel (met de nadruk op bergsport), en ten derde de geschiedenis van het hertogelijk en later koninklijk Huis van Savoye. Alle regionale kranten en tijdschriften worden op microfiches beschikbaar gesteld. Het moderne pand is in 1996 gebouwd naar een ontwerp van de plaatselijke architect Gianni Debernardi. In de wanden en het dak is veel glas verwerkt. Maar in het souterrain vind je plotseling restanten van eeuwen her: een stuk van de Romeinse stadsmuur, de Porta Decumana (een stadspoort uit de zelfde periode), een 17e-eeuwse patriciërswoning en een voormalig gasthuis.

Aosta 003

De moderne bibliotheek in het historische hart van Aosta

Naast boeken leent de bibliotheek ook bladmuziek, dvd’s en compact discs uit. Er zijn enkele luisterboeken, maar niet veel. Ook in Italiaanse boekhandels was het aanbod gering. Kennelijk heeft dit medium daar niet zo’n hoge vlucht genomen als bijvoorbeeld in Duitsland. Diverse juridische databanken zijn via het interne netwerk beschikbaar. Visueel gehandicapten kunnen gebruik maken van bijzondere dienstverlening en braille. Het gebouw biedt verder onderdak aan vergaderruimtes en kleine tentoonstellingen.

De ongeveer vijftig gemeentelijke openbare bibliotheken in de vallei van Aosta zijn allemaal aangesloten op de centrale catalogus. Als plaatsingssysteem gebruiken ze Dewey, waar ons SISO van afgeleid is. De openingstijden, ook van kleine vestigingen, zijn behoorlijk uitgebreid. Het interbibliothecair leenverkeer, zowel onderling als extern, is goed geregeld. Verder moet er ook nog een bibliobus rijden. Alles wordt gecoördineerd op de regionale bibliotheek. Ook de medische bibliotheek van het ziekenhuis maakt deel uit van het netwerk.

Het Italiaans bibliotheekwezen is hoog ontwikkeld en gewaardeerd, zoals ik ook al in andere delen van het land ervaren heb. In Aosta was ik vooral onder de indruk van de klantvriendelijkheid van het personeel, en de vanzelfsprekendheid waarmee onze collega Arcaro mij ontving. Ik mag hopen dat wij in Middelburg op geïnteresseerde buitenlandse bezoekers een soortgelijke indruk maken.

Marinus Bierens, Conservator  bijzondere collecties